Okres międzywojenny
Po I wojnie światowej Kołaczyce nadal należały do powiatu jasielskiego. Liczyły wtedy łącznie z Nawsiem 2892 mieszkańców. Czasy międzywojenne stały się dla Kołaczyc okresem dalszej degradacji miasteczka. Świadczy o tym fakt, że w 1933 roku utraciły prawa miejskie i weszły z 15 innymi gromadami w skład gminy Kołaczyce. Zniszczone działaniami wojennymi nie osiągnęły już nigdy poziomy z połowy XIX wieku. Brakowało tego upragnionego połączenia kolejowego.
W okresie międzywojennym zbudowano też rurociąg gazowy Jasło - Tarnów. Kołaczyce skorzystały z tej inwestycji i podłączyły do kilku domów gaz. Do zubożenia ludności przyczyniła się wielka powódź, która nawiedziła Małopolskę w lipcu 1934 roku. Wyrządziła one ogromne straty nie tylko w rolnictwie. W latach 1915 - 1939 w Kołaczycach i okolicach nie można było znaleźć pracy. Mieszkańcy wyjeżdżali dlatego na Śląsk i za granicę. Dopiero ostatnie lata przed II wojną światową przyniosły poprawę w możliwościach zarobkowych.
Wielu Kołaczycan wzięło udział w obronie i walce narodu polskiego w kampanii wrześniowej 1939 roku. Wielu z tej kampanii zginęło, lub dostało się do obozów jenieckich. W czasie drugiej wojny światowej życie w Kołaczycach układało się podobnie jak w innych miejscowościach Generalnej Guberni. Pierwsze lata przechodziły spokojnie, oczywiście nie obyło się bez aresztowań czy łapanek i wywozów tutejszej ludności do Oświęcimia.
W 1943 roku w Kołaczycach powstała placówka Armii Krajowej z komendantem Leopoldę Cieńkiem. W sierpniu 1944 roku Kołaczyce znalazły się w pasie frontowym, a 20 września cała ludność została wysiedlona. Ewakuacja trwała 12 godzin. Do 1945 roku Niemcy palili i rozgrabiali miasto, a wysiedlona ludność ukrywała się we wsiach na lewym brzegu Wisłoki.15 stycznia 1945 roku Kołaczyce zostały wyzwolone przez 38 i 60 Armię Radziecką. Już 17 stycznia kołaczycanie wrócili na swoje posiadłości. 9 lutego 1945 roku rozpoczęła działalność Gminna Rada Narodowa.
W okresie międzywojennym zbudowano też rurociąg gazowy Jasło - Tarnów. Kołaczyce skorzystały z tej inwestycji i podłączyły do kilku domów gaz. Do zubożenia ludności przyczyniła się wielka powódź, która nawiedziła Małopolskę w lipcu 1934 roku. Wyrządziła one ogromne straty nie tylko w rolnictwie. W latach 1915 - 1939 w Kołaczycach i okolicach nie można było znaleźć pracy. Mieszkańcy wyjeżdżali dlatego na Śląsk i za granicę. Dopiero ostatnie lata przed II wojną światową przyniosły poprawę w możliwościach zarobkowych.
Wielu Kołaczycan wzięło udział w obronie i walce narodu polskiego w kampanii wrześniowej 1939 roku. Wielu z tej kampanii zginęło, lub dostało się do obozów jenieckich. W czasie drugiej wojny światowej życie w Kołaczycach układało się podobnie jak w innych miejscowościach Generalnej Guberni. Pierwsze lata przechodziły spokojnie, oczywiście nie obyło się bez aresztowań czy łapanek i wywozów tutejszej ludności do Oświęcimia.
W 1943 roku w Kołaczycach powstała placówka Armii Krajowej z komendantem Leopoldę Cieńkiem. W sierpniu 1944 roku Kołaczyce znalazły się w pasie frontowym, a 20 września cała ludność została wysiedlona. Ewakuacja trwała 12 godzin. Do 1945 roku Niemcy palili i rozgrabiali miasto, a wysiedlona ludność ukrywała się we wsiach na lewym brzegu Wisłoki.15 stycznia 1945 roku Kołaczyce zostały wyzwolone przez 38 i 60 Armię Radziecką. Już 17 stycznia kołaczycanie wrócili na swoje posiadłości. 9 lutego 1945 roku rozpoczęła działalność Gminna Rada Narodowa.
Wielu mieszkańców Kołaczyc wzięło udział w kampanii wrześniowej w szeregach Wojska Polskiego. Wielu z nich oddało życie dla ratowania ojczyzny. Z parafii kołaczyckiej polegli:
Podchorąży Stanisław Kołeczek pod Modlinem
Podchorąży Bronisław Salacha pod Pszczyną
Major Michał Bartula pod Kockiem
Wielu innych dostało się do niewoli niemieckiej:
Chorąży Jan Glazur (zmarł w niewoli)
Franciszek Kołeczek
Szeregowy Michał Merkwa
Szeregowy Franciszek Jedziniak
Szeregowy Stanisław Jedziniak
Ponadto internowani zostali w ZSRR:
Major Stanisław Soczek
Major Jan Gustek
Major Stanisław Cieślik
Kapitan Andrzej Mika
Kapitan Adam Glazur
Władysław Jurys
Major Antoni Muliński
Bolesław Dudkiewicz
Bolesław Rączka
Kilku kołaczycan, przeszedłszy granicę węgierską, zostało internowanych w obozach węgierskich, np.
Feliks Matuszewski
Feliks Piwowar
Ludwik Merkwa
Podchorąży Stanisław Kołeczek pod Modlinem
Podchorąży Bronisław Salacha pod Pszczyną
Major Michał Bartula pod Kockiem
Wielu innych dostało się do niewoli niemieckiej:
Chorąży Jan Glazur (zmarł w niewoli)
Franciszek Kołeczek
Szeregowy Michał Merkwa
Szeregowy Franciszek Jedziniak
Szeregowy Stanisław Jedziniak
Ponadto internowani zostali w ZSRR:
Major Stanisław Soczek
Major Jan Gustek
Major Stanisław Cieślik
Kapitan Andrzej Mika
Kapitan Adam Glazur
Władysław Jurys
Major Antoni Muliński
Bolesław Dudkiewicz
Bolesław Rączka
Kilku kołaczycan, przeszedłszy granicę węgierską, zostało internowanych w obozach węgierskich, np.
Feliks Matuszewski
Feliks Piwowar
Ludwik Merkwa
Data dodania: 05 lipca 2022